Азбучен акростих (маркиран в получерно) в цикъла от 36 оригинални старобългарски стихири за Предпразненството на Богоявление
(инципитно издание)
- Адаме ликоуи и грѧди . Едемъ отъврьзаѥтъ двьри...
- Бездъно бездънѫ приими . потопити хотѧшта въ тебе...
- Витьлееме въсприими нынѣ . трьсвѣтьлаѥго божьства зарѩ...
- Горы ꙗко агньци рече . възиграите и веселите сѧ...
- Дланьѭ дрьжѧ вьсꙗ . покрываѩ же небеса облакы...
- Ѥгда тѧ видѣ милосрьде . прѣдътеча твои господи . на иоръданъ грѧдѫшта...
- Желѣѩ въжделѣхъ рече . съзьданиѥ моѥ самъ възискати...
- Ѕѣло мѧ оудиви рече . страшьна творѧ дьньсь христе...
- Землѥ и земьнаꙗ вьсꙗ . възиграите и възвеселите сѧ...
- Избавителю мои боже . прѣдътеча възъпи глаголѧ...
- Исоусъ давьць свѣтоу . не трѣбоуѩ просвѣтити сѧ плътиѭ...
- Галиле[ѥ?] ѩзыче свѧтыи . людиѥ сѧдѫште въ тьмѣ...
- Колѣнома трепештѫ рече прѣдътеча . и рѫцѣ оутрьпаѥте ми...
- Людьмъ страшьнаѥго тебе проповѣдахъ...
- Море видѣвъ и побѣже . пророкъ проричѧ въ пѣниихъ рече...
- Не могѫ творити рече прѣдътеча . повелѣниѥ твоѥ хрьсте...
- Оцѣштениѥ вьсѣмъ ѥси . не трѣбоуѩ просвѣтити сѧ милосрьде...
- Почьто противиши ми сѧ . прѣдътечи владыка издрече...
- Рѫцѣ и срьдьце ми нынѣ трепештѫтъ...
- Съньмѣмъ сѧ вѣрьни мыслиѭ . къ иоръданьскыимъ водамъ...
- Трепетомь одрьжимъ . рече прѣдътеча въпиѩ...
- Ѵпостасиѭ {във всички изд.: Оупостас-} равьньствоуѩ . отьцоу и доухови въ божьствѣ...
- Фараона мысльнаѥго змиꙗ . потопитъ въ водахъ нынѣ . се придохъ...
- Херовимъ страшьнъ сы . и серафимъ невидимъ...
- Ѡ трисиꙗньнаꙗ троице свѧтаꙗ . проꙗвльши сѧ на водахъ нынѣ...
- Псалъмы и пѣсньми непрѣстаньно тѧ шестокрилатии славѧтъ христе бес покоꙗ...
- Цѣсарьствоуѩ отъ вѣка христе . съ отьцемь и доухомь...
- Чоудеса страшьнаꙗ творѧ . съзьдавыи прѣчистыима рѫкама . по образоу своѥмоу чловѣка христе...
- Шестокрилатии серафимъ и мъногозрачьнии херовимъ . трепетьно възираахѫ въ водѣ...
- Шьствиꙗ наша мысльно . на стьѕѧ христовы направѧште...
- Играи и весели сѧ тавере . еръмоуне . приими страшьно видѣниѥ...
- Ꙗко тѧ видѣ грѧдѫшта прѣдътеча твои господи...
- Хвалами прославлꙗѭтъ тѧ небесьныѩ силы...
- Ѭже славѧтъ херовимъ . власти и силы и господьства...
- Юже сѧ съврьшишѧ вьсꙗ проречениꙗ...
- Ѩзыци въспоите вьси . съ ангелы ликоуѭште въкоупѣ...
(началата на строфите са нормализирани по различни преписи според изданията: Иванова 1971, Jовановић-Стипчевић 1981 и Попов 1999)