κάνας υβιγ[ὴ] Ομουρτὰγ ες τ[ὴ]ν γ[η]ν, οπου γεν[ή]θι[η] εκ θεου αρχ[ω]ν εστίν [ει]ς τ[η]ς Πλ[υ]σκας τον κα[μ]πον μενοντα επ[οίη]σε αυλ[ή]ν [εί]ς τ[η]ν Τουτζαν κ[αί] [μείζω έποίησε την δυναμιν του]ναντίον Γραικους κ[αί] Σκλάβους κ[αί] τεχνέως επ[οίη]σεν γεφ[υρανεί] τ[η]ν Τουτζαν μετοπισθεν την αυλιν κ[αί] εστυη[σεν] [εί]ς αυτο το κάστρον στύλους τέσσαρεις καί μέσα των cτύλων εcτησεν λεοντας δυο ο θεοc αξιώση των εκ θεου αρχονταν με[τα] τον πο[δα] αυτου τον βασιλέα κα[μ]ειν εως τρέχη η Τουτζα καί [εως αντιάτους πολλους Βουλγαροις
επεχη καί τους εχθρους αυτου υποτάσσοντα χαίροντα και αγαλλιώμενος ζησειν ετη εκατόν ητο δέ ο καίρος οταν εκτίσθην βουλγαριστι σιγορ ελεμ γραικιστι ινδικτιωνος ιέ
Златарски, В. История на Българската държава през средните векове. Т. 1, Ч. 1, Първо българско царство. Епоха на хунобългарското надмощие. София, 2007, 443-444.