ко(д). гла(с) г҃. по(д) Дв҃а дн(с)е прѣ⁘
Ст҃ѫѫ. вси ꙁастѫпницѫ. сѫщѫѫ. въ бѣдахъ. бл҃гочестно въспоимъ. Параскевии ст҃ѫѫ.
та бо жїтие ѡставльши. нетлѣемо приѫтъ ова вь вѣкы.
сего ради славѫ ѡбрѣте чюдесемъ бл(д)тъ. б҃иемъ велѣниемъ⁘
ико(с)⁘
Чюдесемъ источникъ ѿвръꙁе сѧ. прїдѣте почръпѣмь н҃нѣ воды. точѧщи ицѣление.
ибо ñт҃аа точїтъ цѣлⸯбы. едина бо ꙗвишѫ сѧ сиѫ чюдеса прѣславнаа всѣмъ.
б҃ъ бо сиѫ славы спо(д)би. ꙗко приснѫ емѹ рабѫ сѫщѫ. ѡбрѣте чюдесемъ бл(д)тъ.
лю(д). б҃иемь велѣниемъ⁘
Препис:
Драганов миней, кр. на ХІІІ – нач. на ХІV в., Зографски манастир № 54.