МЦ(с)А НОѪБРѢ ВЪ .А҃. ДНЬ. ЖІ
тие и хождениє. ст͠ою безмез ̾днікꙋ. козмы, и дамиана. блг(с)лові ѡ(ч).
Цр(с)твоуѫщоу г͠оу нашемꙋ і(с)с х(с)оу. всѣка л(с)ь разори сѧ. и демонъскаа слꙋжба оупразні сѧ. бы(с) въ врѣмена ѡна. жена єтера благовѣр ̾на. и боѫщи се б͠а. именемъ ‖ ѳеѡдоті. та не прѣстааше въсѧ д͠ні живота своего. хотѧщи о всемъ бл͠гочьтіи. цѣломѫдръно жівѫщі же еи. по повелѣнію бж͠иоу, роди ст͠го козмѫ, и дамиана. рождъшема же сѧ има. въспіта а бл͠жнаа ѳеодоти. ѡ всѣкомъ бл͠гочьтіи житіи. ꙋчѧщи ст͠ымъ кнігамъ. наоучіста же сѧ ѿ ст͠го д͠ха. хытрости врачевъстѣи. по ѥѵ(г)лию. цѣлити въсѣкъ недѫгъ. и всѣкѫ болѣзнь въ люде(х). не тък ̾мо чл͠вкы, нѫ и скоты. ꙗко събыти сѧ пррч(с)кымъ словесемъ. чл͠вѣкы и скоты сп͠сеши г͠и. стр(с)ти же ѫже цѣ(л)ста козма, и дамианъ. бѣшѫ сі. слѣпыимъ дааста прозрѣніє въ имѧ і(с)с х(с)во. хромымъ хож(д)еніє. слѧкымъ прострътиє. бѣсы изгонѣста. и всѣкы недѫгы цѣлѣста, сѫщѫѧ въ люде(х). блг(д)тіѫ дан ̾нѫѫ има, по ѥѵ(г)лию. врачюѫ‖щема же има. ніколиже ничьсоже не възѧста. ні ѿ бг͠ата, ні ѿ ніща. исплънѣѫща заповѣди г(с)нѧ. тоуне приѫста, тоуне дадита. бы(с) же въ врѣмена та. жена єтера, именемъ паладиа. с (!) лежаше на ѡдрѣ, на многа лѣта. и не възможе ꙋлоучіти ні ѿ единого же помощи. ѿ въходѧщии(х) к неи врачевъ. слишавши же ѡ исцѣленіихъ, и о слꙋжб(ѣ). ѫже творѣста с͠таа. козма. и даміанъ. съ тъщаніємъ пусти къ німа, да біста посѣтила еѫ. ꙋгодника же х(с)ва, козма, и дамианъ. съ тъщаниємъ идоста к неи. и відѣвша вѣрѫ еѫ. и абіє. посѣщеніемъ ею бы(с) здрава. она же разꙋм(ѣ)вші, ꙗко посѣщеніємъ ею, бы(с) еи исцѣленіє, въставши да(с) хвалѫ б͠гови. давшомꙋ има блг(д)ть исцѣлению. разоумѣвші же жена си. ꙗко ‖ ніѿкогоже нічьсоже не приємета ѿнѫ(д). ні ѿ богата, ні ѿ нища. заповѣдь божиѫ скончѣваѫща, таи принесе с͠томоу дамианꙋ .г҃. ꙗица. и не хотѧщꙋ емꙋ взѧти и(х). падші єи на ногꙋ єго молѣше. и съ клѧтвами страшнами. приѫтъ же с͠ты даміанъ ꙗица та. за непрѣслꙋшаніє клѧтвѣ о силѣ б͠жии. слышав же с͠ты козма, ꙃѣло разъжали си ѡ пріѫти триє(х) ꙗєцъ. запрѣті же. да въ ꙋм͠ръти. ємꙋ. въкꙋпѣ не леже(т) с німъ. въ тѫ же нощъ ꙗві сѧ г(д)ъ своємꙋ слоуꙃѣ козмѣ, г͠лѧ. поч ̾то тако ре(ч) о пріѫти трідхъ ꙗєцъ. не мьзды бо ради възѧтъ и(х). нѫ клѧтвы ради, имени моего. того ради. да не ѡслꙋшаєтъ клѧтвы имене моєго ради. с͠тыи же козма. имѣ таинѫ сіѫ въ ср(д)ци си. и нікомꙋже не повѣда. многа же чюдеса творъшема има. въ миръ ꙋспе ‖ с͠тыи дамианъ. и приѫтъ вѣнецъ съ въсѣми с͠тыми оугождъшими. прѣбы(с) же с͠тыи козма, не тък ̾мо въ градѣ(х) врачюѫ. нѫ и въ поустынѣ(х). не чл͠вкъ же тъкмо, нѫ и бесловесныѫ. ꙗко не имѣти покоа ѿ всѣ(х) послѣдоуѫщіи(х) ємоу. прише(д) же на етеро мѣсто. ѡбрѣте вел ̾бѫдѫ разбієнѫ сѫщѫ ѿ диавола. прилежно же троуждъ сѧ о неи, и исцѣлі ѧ. и пꙋсти ѫ иті въ свое мѣсто. многа же чюдеса створи с͠тыи козма. въ градѣ(х) и въ поустынѣ(х). исцѣлєніємъ. пріближи же сѧ врѣмѧ ємꙋ покои приѫти. и ꙋспє въ мирѣ о г͠и. и приѫтъ вѣнецъ съ всѣми с͠тыми, оугождъшими х(с)оу. прѣбываѫщоу же тѣлоу єго, не положеноу въ гробѣ. печѣл ̾ни бѣхѫ недомыслѧще сѧ где положиті и. ‖ вънезаапѫ же вел ̾бѫдъ разбієны діаволомъ. прітече въпіѫщи члвч(с)омъ гласомъ, и гл͠ѧщи. чл͠вци бж͠ии. многы чюдесы и блг(д)тиѫ насладилі сѧ єсте. ѿ с͠тою и славною безмез(д)нікꙋ, козмы, и даміана. не тъкмо вы. нѫ и мы скоті дании вамъ на слꙋжбѫ. тѣмъ и азъ хвалѧщи б͠а, пріидо(х) възвѣстити вамъ, ꙗко ꙗви сѧ г͠ъ своемоу ꙋгодникꙋ козмѣ. неразлѫчіти сѧ има ѿ себе. нѫ въкоупѣ ꙗ положити. слышав ̾ же вес ̾ наро(д) прѣбываѫщеи скръбні. хвалѫ въздашѫ бг͠ви. ꙗвлъшомоу таинаа своа вел ̾бѫдомъ въ члвч(с)кыи гла(с). и погребошѫ и с нимъ въкꙋпѣ. на мѣстѣ, нарицаемѣ феремань. сіꙗ же брата. в единои вѣрѣ сеи. до днешнѣго д͠не. непрѣстаѫщаа исцѣленіа творіта. ѡ х(с)ѣ ис(с)ѣ г͠и наше(м). ємꙋже сла(в) и ч(с)ь. нинѣ и прісно и въ ※
Германов сборник (БРС 1), л. 64а-66б