Хвалитни стихири от службата за св. Петка Търновска (Параскева Епиватска)

Пощению пѫтъ въсприємши. житеискѫѫ любве и.ꙁбѣже. Параскевии прѣславнаа.

ѡво бо съ мѫдрыми д҃вами. свѣтоносна въниде въ дворъ г҃а б҃а своего.

ѡво же х҃ꙋ ѹневѣсти сѧ. истачаєши и.цѣлениꙗ. бл҃говѣрно притѣкаѫщимъ.

нѫ и. на(с) поѫщих тѧ. ѿ д҃шевныихъ недѫгъ иꙁбави. къ б҃оу м҃лтвами си⁘

Надеждеѫ х҃воѫ. вѣроѫ въꙁьмогши. стѧжаниꙗ родителⸯна иꙁбѣгⸯши.

съ беꙁъплътныими ликꙋєши. пр(д)обнаа Параскевї. тѣмже ицѣлениꙗ точиши по с҃мрти.

и твоѫ мощи покаꙁа съ всѣкомъ бл҃гоѫханиємъ. й вѡнѣми исплънены. х҃с тебѣ дарова.

єгоже въꙁьлюби. єгоже въжделѣ тои. тѧ ꙗви тѣмже е и молим сѧ.

стадꙋ своємꙋ испрѡси. ѿ х҃а б҃а велиѫ мло(с)⁘

Въсплещате нов праꙁнолюбци. ве(с)ло ликованїмъ. Параскевии прѣхвалнаа.

и бо҃невѣстнаа пр(д)побнаа. дне(с) ꙗви сѧ ꙗкоже прѣжде скрьвена.

ꙗкоже древо ѿ ꙁемѧ кр(с)ть живоносныи. въ ꙁеми потаемъ ѡбличи сѧ.

тѣмже е є по длъгѹ чѣѫще тои. въꙁъпиємъ. покрыи на(с) ѿ всѣкоѫ бѣды.

Сп҃саи. стадо свое всегда⁘