ꙁау(т)рии ка҃(н). гла(с) .д҃. пѣ҃(с) .а. їрмѡ(с).
Наставльшаго древле, іс҃лѣ бѣжѧща. ѿ работы фараѡнѧ. спь҃(с)шаго вь мори, и вь пѹстыни питавⸯшаго. вьспоемъ иꙁба҃(в).
Начѧлⸯника, анⸯг҃ломь, вьсесвѣтлое сльнⸯце. просвѣщаѫще ꙁемлѫ. люди свѣтлостьми. и мѫгл(ѫ) ѿгонѧ. и вь(сѫ)дѹ напасти. радостно. и пѣ҃(с)но славословимъ.
Слава въ тр(о)ици , славимомоу бо҃у . съвръшаѫщомоу вьсѣко начинание бл҃го . ꙗже ѡ немь начинаѥмомоу . и даѫщомоу , по начѧлѣ и конецъ : Писа сѧ сии животочныи источникъ новыѫ бл҃г(д)ти . прѣсла(д)го оученїа х(с)ва , и того бж(с)твныхъ самовидецъ , оученик же , и ап(с)лъ . гл҃емыи четвороблг҃овѣствникъ . не вьнѣшьнимь тькмо шаромъ . или златомъ . или висомъ прѣсоуканнымь , или каменїемь и бисромь оукрашаѥмь , нѫ вьнѧтрънимъ бж(с)твнаго слова , излианїемъ и таинъствнаго , съмотренїа исплънениѥ . ꙗже вь немъ вл(д)чнѣго и бж(с)твнаго вьчлч҃енїа . и чюдодѣиства .
ко(д). гла(с) г҃. по(д) Дв҃а дн(с)е прѣ⁘
Ст҃ѫѫ. вси ꙁастѫпницѫ. сѫщѫѫ. въ бѣдахъ. бл҃гочестно въспоимъ. Параскевии ст҃ѫѫ.
та бо жїтие ѡставльши. нетлѣемо приѫтъ ова вь вѣкы.
сего ради славѫ ѡбрѣте чюдесемъ бл(д)тъ. б҃иемъ велѣниемъ⁘
ико(с)⁘
Чюдесемъ источникъ ѿвръꙁе сѧ. прїдѣте почръпѣмь н҃нѣ воды. точѧщи ицѣление.
ибо ñт҃аа точїтъ цѣлⸯбы. едина бо ꙗвишѫ сѧ сиѫ чюдеса прѣславнаа всѣмъ.
доиде цръ на Ивъна въ лето sцнs [6956=1448].
доиде цръ на Скендеръбега и №зем№ свени гратъ къ лето sцΏе [6965=1457].
доиде Есе бекъ на Дебръ въ лето s.ц.о.д. [6974=1466].
доиде цръ Мехмет бекъ на Дебръску землꙋ на Скендеръ бега. Цилнꙋ порѡби и посече месеца маа ѳ днъ въ сꙋбѡтꙋ въ лето з.к.д. [7024=1516].
и ꙋзе цръ Селимъ грат Мисеръ и ꙋби цра Къзль баша въ лето з.л.в. [7032=1524].
и ꙋзе цръ Сулеманъ гратъ Рѡдѡсъ въ лето з.л.д. [7034=1526].